07-04-2016 23:16
Het observeren van het gedrag van de dieren heeft mij veel wijsheid bijgebracht.Het gaat over de kinderen ten opzichte van hun moeder. Het krijgen van de kinderen is al op zich een beproeving, maar hoe sterk ons instinct ons naartoe brengt om om de kinderen te willen hebben, dan om ze te krijgen, en uiteindelijk om ze alles te geven wat ze nodig hebben, een oneindige liefde incluis. Maar het moeilijkste van dit allemaal is het jou niet te laten gaan en ze de regels bij te leren, . Het is ook bijzonder onaangenaam en pijnlijk als het moment er is dat ze de tanden tonen en snauwen...Maar ... Tegen wie anders kunnen zij nog onbeleefd zijn of hun tanden tonen? Om hun mislukkingen, tegenslagen ,het vallen en de pijn te verwerken? Enkel tegen mamma. En zij bijten haar. Ze testen de grensen uit. Mamma is een indicator van hoe ver ze kunnen gaan. Op die manier komen de kinderen helemaal tot recht in hun volwassen zijn.
En toen in naar mijn jonge hond Olaf keek ... dacht ik, dat Olaf zo gelukkig is dat hij bij zijn moeder is gebleven terwijl de andere pups zijn bij verschillende eigenaars gegaan, mensen, hoe maken ze het daar? Toen dacht ik aan hoeveel aandacht moet door de nieuwe eigenaren worden besteed aan de pups, hoeveel geduld moeten de nieuwe eigenaar hebben om te kunnen begrijpen dat ze getest worden op sterkte van hun karakter, juist met het oog op om een "goede hond" te worden ...
